Kleine kans dat je opgroeide in een dorp zo knus als dat van nootmuskaatboer Riandy (36). Op het Indonesische eiland Sangihe vind je aan de kust een groot grasveld dat is omringd met een stuk of twintig huizen. Te midden van de huizen zien we een moskee en buurthuis, waarin vergaderingen en evenementen worden georganiseerd.
Riandy woont in een huis met twee slaapkamers. De slaapkamers zijn voor Riandy zelf, zijn vrouw Miriam en hun twee kinderen. Als we voor hun huis zitten kijken we naar iets dat voor ons gewoon op een stukje jungle lijkt. Dat is het zeker niet – het zijn de heerlijk geurende nootmuskaat-, kokos- en kruidnagelvelden van de dorpsbewoners. Zei er iemand monocultuur? Niet op Sangihe!

Riandy laat ons de plantage zien die hij van zijn ouders overnam. Hij plukt een vrucht van de boom en snijdt hem met een groot kapmes open. Riandy peilt trots onze reactie als we de in rode foelie ingepakte nootmuskaat bewonderen.
Miriam (32), de vrouw van Riandy, vertelt dat ze elke dag om 4 uur ’s ochtends opstaat om te koken – meestal nasi, vis en gebakken banaan, waarvan haar gezin die dag ontbijt, luncht en dineert. Als de kinderen en Riandy de deur uit zijn, pakt Miriam van 9 tot 10 doorgaans nog even een uurtje slaap, voordat ze het huishouden doet, nootmuskaat schoonmaakt en nootmuskaat inkoopt bij andere boeren. Deze nootmuskaat verkoopt ze voor een kleine meerprijs samen met de oogst van haar man. Waar ze vooralsnog geen geld mee verdient, maar wel lol in heeft, is het maken van ijsjes. In de toekomst zou ze die graag samen met andere producten verkopen in een winkeltje.

Riandy en Miriam sparen voor een goede opleiding voor hun zoon en dochter. Hun dochter denkt ook graag vooruit. Ze volgt sinds kort taekwondolessen – dat lijkt haar alvast een handige voorbereiding op een opleiding tot politieagent. Hun zoontje zit naast ons op een smartphone te spelen – een beeld dat we vaker gezien hebben sinds we op het eiland zijn. Miriam en Riandy kunnen niet met de nieuwe technologie overweg, maar de kinderen gebruiken de telefoons voor spelletjes en soms Facebook – als het internet even meewerkt.

Miriam vertelt trots over de spaarrekening die ze voor de kinderen openden. Met meer inkomen kunnen ze ook nog eens gevarieerder en dus gezonder koken. Soms is het lastig dat ze per batch nootmuskaat betaald krijgen en dus over het algemeen geen grotere bedragen in één keer ontvangen. Toegang tot financiële middelen voor bedrijfsinvesteringen zijn moeilijk tot onmogelijk. We vertellen haar over het platform, dat voor de boer als digitaal kasboek zou kunnen dienen. Dit betekent dat alle transacties op één centrale plek te vinden zijn, zodat je een bank bij het aanvragen van een lening een bewijs van consistentie kunt overleggen. Dat zou enorm fijn zijn voor Riandy en Miriam.

Riandy komt net als op andere werkdagen rond 5 uur ’s middags aanwandelen met op zijn rug de oogst van de dag. Aan het einde van de dag hangt het gezin dan meestal samen nog wat rond, voordat iedereen om 9 á 10 uur weer naar bed gaat. Morgen weer een dag.

Volg nu de reis van de nootmuskaat via het platform.